domingo, 23 de diciembre de 2012

Drogas legais


Sábado pola noite, que mellor momento da semana para saír de festa e consumir as chamadas drogas legais?
Porque ata o de agora pouco falamos de deste interesante tema. E dirán algúns, que son as drogas legais? As drogas legais son as que se poden comprar en diferentes negocios, son as que pode prescribir un doutor, cotidianamente coñecidas como remedios, e tamén entran na categoría o cigarro e o alcol pola súa capacidade de modificar as funcións do organismo e por ter un gran poder adictivo.
A sobredose de fármacos recetados causa máis mortes ao ano que a heroína e a cocaína. Esta adicción e outras drogas ou hábitos compulsivos aceptados pola sociedade como fumar ou beber alcol, pon en perigo a saúde de miles de persoas cada ano. Un repaso polos vicios máis comúns que afectan a nosa vida.

O tabaco

Debido ao consumo de cigarros, a nicotina é unha das drogas adictivas de maior uso e a principal causa prevenible de enfermidades, discapacidade e morte nos Estados Unidos. O hábito de fumar é responsable do 90% dos casos de cancro de pulmón e a inhalación pasiva do fume causa ao redor de 50,000 mortes ao ano. Numerosos estudos afirman que un de cada 2 fumadores morre directamente por causas relacionadas co tabaquismo.
Destacar que o contrabando desta substancia nas rías galegas creou as redes que logo se pasaron ao comercio ilegal de substancias prohibidas das que estamos a falar neste blog.

O Alcol

En países desenrolados como os Estados Unidos, 17,6 millóns de persoas abusan do alcol. E máis homes que mulleres son alcohólicos ou dependentes do alcol, afirma o Instituto Nacional sobre o Alcoholismo e Abuso de Alcol (NIAAA). Os máis propensos son os mozos de entre 18 e 29 anos, e taxa máis baixa dáse nos maiores de 65 anos.
Un estudo afirma que o alcol é responsable duns 15.600 casos de cancro ao ano en España. En 2009, o 94,2% da poboación de 15 a 64 anos referiu consumir bebidas alcohólicas algunha vez na súa vida, o 78,7% fíxoo durante o ano anterior á enquisa, o 63,3% durante o mes previo, e o 11% a diario. Por outra banda, en 2008 o 81,2% dos estudantes de 14 a 18 anos probárao algunha vez, o 72,9% consumiuno durante o ano previo, e o 58,5% no último mes. Como se pode observar o alcol é pois a droga máis consumida non só no noso país.

Bebidas enerxizantes

Estas bebidas prometen enerxía e vitalidade. A cantidade de cafeína dunha lata de enerxizante é a mesma que hai na metade dun café pequeno e este estimulante actúa sobre o sistema nervioso. Ademais, conteñen aminoácidos agregados, herbas, vitaminas e moito azucre. Non son recomendables porque conteñen cafeína, sustancias agregadas que actúan como estimulantes, herbas non aprobadas e azucre en exceso.

Para os Estados a legalización deste tipo de drogas supón un ingreso de millóns de euros nas súas arcas. Por poñer un exemplo, Rusia prevé ingresar en 2012 a través de impostos en alcol un total de 250.000 millóns de rublos, ou o que é o mesmo, 6.150 millóns de euros.
En España este ingreso supón xunto co tabaco unha suma de 8.093 millóns de euros. Un ingreso máis que importante...
O Estado español ingresa o prezo aproximado de 16 cigarros de cada paquete.
Mentres que os fumadores son perseguidos polo prohibicionismo da Lei Antitabaco o Goberno fúmase o 84% do prezo de cada paquete. 
Drogais legais?

Creo que temos o debate aberto. Que opinas sobre o debate moral que abre a legalización destas substancias? Son beneficiosas para os gobernos ou non? E para a poboación?


viernes, 21 de diciembre de 2012

Entrevista.


Bueno en esta nueva entrada quería trascribir una entrevista que tenia preparada desde hace tiempo pero que desapareció de mi carpeta y tuve que volver a molestar a la persona que la concedió  Gracias doblemente por tu tiempo N. 

  1. ¿Empezaste antes vendiendo droga o como consumidor?
Al principio solo consumía  Pero dos años mas tarde conocí a una persona que me ofrecía "un margen de beneficio" para que pudiese vender yo.

  1. ¿Que te llevo a consumir?
Si te soy sincero no lo se realmente, fue una estupidez,y me causo muchos problemas que en aquel periodo de mi vida no supe ver. No era consciente. Supongo que todo se inicio por curiosidad y cuando vi que me lo pasaba bien seguí con eso.

  1. ¿Cuando te diste cuenta de que estabas perjudicando a tu salud e indirectamente a tu circulo de amigos/familia?
Un día me pase. Bebí demasiado alcohol y me metí demasiada cocaína  En medio de la calle cuando iba con mis amigos me desmaye y tuvieron que llevarme al hospital. Lo peor no fue aquello, si no ver la cara de mi madre en la habitación del hospital, ella no sabia nada, mi padre estaba destrozado y mis amigos muy preocupados.

  1. ¿Tus amigos consumían también?
No todos. Pero yo era el peor, muchas veces me decían que me estaba pasando, pero como me enfadaba con ellos...fue una estupidez.

  1. ¿En cuanto a la venta, como empezaste en ello?
Como ya dije, un conocido me ofrecía un margen de beneficio que rondaba los 20 euros según lo que yo le pagaba a él. Un margen bastante buena, nunca supe cuanto llegaba a ganar el con lo que me vendía a mi.

  1. ¿Porque lo hiciste?
 Básicamente por ganar algo de dinero para mis gastos. Mi familia es humilde y yo no tenia 
trabajo, la crisis estaba empezando y mi sector fue el primer afectado (construcción). Ahora 
conseguí acabar un ciclo de FP pero no tiene pinta de que esto vaya a mejor...

  1. ¿Dejaste de vender al mismo tiempo que consumir?
No. Primero deje de vender. Lleve el susto de mi vida.

  1. ¿Que paso?
Me llego una carta a casa de la policía  Me requerían en la comisaria acusándome de venta de estupefacientes. Yo usaba el facebook para vender...es lo único que se me ocurre que pudieron usar para sospechar que vendía, bueno, eso o una denuncia anónima de algún comprador/competidor.

  1. ¿Fuiste a la comisaria?
Sin animo de entenderme mucho, tuve suerte, un conocido consiguió que no tuviese que ir...

  1. ¿Algo parecido a un enchufe?
Prefiero no hablar de ello.

  1. Esta bien. A partir de aquella dejaste de vender, ¿porque no dejaste de consumir también?
Lo había pasado mal con aquella experiencia, incluso llegue a dormir mal por las noches temiendo que la policía entrase en mi casa para detenerme  pero no fue así  me fui relajando y volví a caer en el mal vicio.

  1. ¿En la actualidad lo has dejado?
Completamente, sobre todo gracias a la ayuda y comprensión de mis padres. Les estaré eternamente agradecidos por el apoyo que me dieron.

  1. ¿En cuanto a tus amigos, siguen consumiendo?
Ahora mismo solo toman maria, pero se cuidan de hacerlo delante mía porque tienen miedo en que vuelva a recaer, después de lo que me sucedió a mi creo que ellos también quedaron algo tocados. Eramos amigos desde párvulos...

  1. ¿Que le dirías a una persona que consume y que quiere dejarlo?
Que lo hable con su familia, que pueden ser un gran apoyo y que hay multitud de asociaciones que te pueden ayudar, que no es imposible dejarlo y que una vez que lo dejas no es el fin del mundo. Básicamente que sean valientes, salir de ese mundo es difícil, pero es necesario.

Gracias por tu tiempo (x2).

Top 10 de personajes televisivos con problemas de drogadiccion

Con esta entrada me gustaría rememorar algunos de los momentos televisivos mas destacados que protagonizaron personas que estaban bajo los efectos de algún tipo de droga o de varios tipos a la vez.
No busco crear una visión cómica de estas personas, creo que la observación se sus palabras o hechos nos pueden hacer reflexionar de los efectos de las drogas.

10- Un presidente con gran aficion por el Vodka
Yeltsin fue presidente de Rusia hace ya unos 20 años. En su época de gobernante eran conocidas sus juergas a base de vodka.  Sin duda un mal ejemplo daba a su pueblo


9- El FUA 
Este hombre de la noche mexicana se hizo famoso por el abuso del alcohol y una particular manera de hablar


8- La socorrista toxica

Esta mujer no podemos asegurar que abusa de las drogas aunque nadie puede ser ajeno de que es bastante posible de que cuando mezclo diferentes productos quimicos lo pudo haber hecho bajo los efectos de alguna substancia

7- La chica de la mancha en el pelo
Cuando vas drogado no eres consciente de el ridiculo que haces y lo patetico que pareces. Esta chica despues de una noche bebiendose hasta el agua de los floreros aparecio con una mancha blanca un poco sospechosa delante de las camaras.


6- Pim pam, toma lacasitos
Personaje poligonero que conduce borracho. Tristemente existe muchos como el en España


5- Boxeadro VS yonkis
En este video se ve como dos personas presumiblemente bajo los efectos de las drogas golpean a una chica, pero para su sorpresa que su novio es un boxeador profesional rumano.


4- Amy Winehouse y su adiccion al alcohol y otras drogas
El ultimo concierto de Amy antes de su muerte demuestra hasta que punto el alcohol y otras drogas la estaban destrozando. En este video se puede ver como las drogas destrozan la vida de cualquier persona adicta

3- El Ogro de las drogas
Este personaje televisivo y su amiga son reflejo de una gran adiccion a el acohol pero sobre todo a las drogas sinteticas.


2- Los pistoleros del Eclipse
Estos dos personajes que van hasta las cejas de todo tipo de drogas son un reflejo de una buena parte de la juventud en este pais.


1- Ramon el vanidoso
Recien salido de la carcel este hombre nos cuenta su historia y deja frases tan miticas como:"La droga es la autentica salud, la alegria, el bienestar" Su cara demacrada demuestra que las drogas no son buenas compañeras y que tu vida se verá afectada hasta marginarte de la sociedad.

¿Que otros personajes piensas tu que deberian entrar en esta lista?

jueves, 20 de diciembre de 2012

EL NARCOTRAFICO Y SU PERCEPCION SOCIAL

En este caso tratare de ejemplificar todo lo desarrollado por mi hasta el momento en un caso concreto. Para ello considero necesario conocer la implicación social en el fenómeno del narcotráfico. Mucho se ha dicho y relacionado sobre la vinculación entre narcotráfico y familias dedicadas al mar; sobre el narcotráfico y las altas tasas de paro entre la población joven de unos determinados lugares, etc., obviando un principio que considero esencial: es poco inteligente establecer conexiones sin plantearse la dimensión social del narcotráfico en general, no ligándolo a elementos cuantificables y sumables.

El caso que yo trato es el de la localidad gallega de Boiro, en las Rías Baixas sobre la que actúa la fuerte presencia del puerto de Ribeira y la influencia de la ría de Arousa como punto central de entrada de droga, especialmente cocaína.

La primera percepción social es la incomodidad y el silencio, el discurso justificativo de los participantes es el manido recurso de las tasas de paro, la desocupación, la relación con el mar, etc., en cuanto que ocultan un deseo de enriquecimiento relativamente rápido, ausente de control y reglamentación, un trabajo sin horarios fijos, sin control sobre los elementos principales del mismo, alejado y en paralelo a un trabajo de esfuerzo y beneficios exiguos o nulos como el de sus familiares y amigos.

Todos son conscientes, sin embargo, de que los grandes beneficiados son los que hacen de comparsa: los políticos, los que posibilitan y facilitan la actividad en tanto que se aprovechan de los mecanismos del Estado para satisfacer su beneficio personal, oscureciendo la propia labor de los narcotraficantes como potenciadores de corrupción política: no es posible la existencia de corruptores sin corruptibles y viceversa.

NARCOTRAFICO: UNA PERSPECTIVA CONCEPTUAL

En esta ocasión, querría reflexionar sobre el propio concepto de narcotráfico. Todos entendemos que “narcotráfico” se refiere a una actividad definida como criminal pero ¿Qué es un crimen? El Código Penal define como crimen como aquello que es lo que hace correr a un individuo el riesgo de ser condenado a una pena, es decir, toda actividad que va contra una ley dada.

El narcotráfico es un concepto que se deriva, por tanto, de la de una actividad económica que hace correr a un individuo de el riesgo de ser condenado a una contra de las leyes de salud pública, de blanqueo de capitales, fraude a la hacienda pública, etc.

La propia definición de crimen permite contabilizar en narcotráfico como actividad económica, ligada a la definición de riesgo como componente esencial de toda actividad económica, y sujeta por tanto a los principios de la misma: inversión, producción, trabajo, distribución, riesgo, etc. y toda la red de configuran los narcotraficantes a su alrededor como formas de de intervenir en esta actividad económica de forma eficiente: garantizar la inversión, mejorar la producción, disminuir el riesgo, maximizar beneficios, etc.

En este caso, el narcotráfico es el ejemplo perfecto del neoliberalismo: una economía de mercado desregulada, sin reglas de juego controladas por alguien externo a sí mismo y sin intervención de entidades de control ajenas a sus propios principios configurativos.

No obstante no se puede decir que la actividad delictiva ligada al narcotráfico (y que se vincula con otras actividades: prostitucion, fraude, construcción, prestamos usurarios, etc.) sea una especie de actividad ligada a algo semejante al anti-Estado. No: el narcotráfico se sale por la tangente del Estado, juega según sus propias reglas, para protegerse como negocio y como individuos que realizan una actividad económica determinada, va contra el mismo en caso de confrontación directa o ignora sus mecanismos y sus instancias cuando no puede utilizarlas en su propio beneficio.





ENTRE LA ESPADA Y LA PARED: EL NARCOTRAFICO Y EL ESTADO

Cuando uno se introduce dentro del mundo de comprensión y estudio crítico de una actividad delictiva y se pregunta sobre la relación que tiene dicha actividad con el marco administrativo e institucional que es el encargado de validar su legalidad y perseguirla en caso necesario, se sorprende de las grandes interconexiones existentes entre estos marcos estatales, por así decir,  la propia actividad delictiva del narcotráfico, cargado de tiranteces, tensiones y contradicciones.

En primer lugar cabe destacar que los principios reguladores que permiten al Estado perseguir y combatir el tráfico de sustancias estupefacientes con leyes de salud pública, este concepto incluye una valoración social: el narcotráfico esta prohibido por que se considera que su actividad, las mercancías que coloca en el mercado son perjudiciales para la salud de la sociedad.

De lo que se deduce que debe existir un cuerpo social sano, ajeno a corrupciones  perversiones inducidas por las drogas y otros elementos perjudiciales: degeneración sexual, taras físicas, etc., es decir hay un precepto de control, de garantizar la salud de la población: la actividad del narcotraficante, que es lo primero en ser perseguido, va contra la salud publica y por ello debe ser perseguida y suprimida.

En segundo lugar, la “personalización” de esta actividad se realiza mediante la persecución de cómo  se consume el capital gestado a través de delitos contra la salud publica: es dinero ilegal, producto de una actividad  ilícita, que contamina todo lo comprado a través de el por lo que todo aquello tomado con dinero procedente de la actividad de trafico pasa a ser considerado parte integrante del propio narcotráfico y por tanto integrado en los bienes públicos para volver a servir a la sociedad que el propio narcotráfico degenera y corrompe.

En tercer y último lugar, destacar las distintas tiranteces entre Estado como instancia pública y la actividad del narcotraficante, la personificación de la actividad delictiva: en las zonas de costa de Galicia por poner un caso concreto, el narcotráfico es una actividad relacionada con el mar y sus interconexiones con el mundo empresarial y de la política local, es incuestionable: mientras el Estado como instancia gigantesca persigue, vigila, combate y castiga las actividades del narcotráfico, sus elementos constituyentes de inferior entidad y categoría, sus partes integrantes configuran una red de intereses y beneficios mutuos que perpetúan una situación determinada, en la que solo van cambiando los nombres de los protagonistas.

miércoles, 19 de diciembre de 2012

Justicia inexistente

La legislación española no es una de las mas duras de Europa en lo referente al trafico, consumo y posesión de estupefacientes, pero muchas veces se dan casos donde parece que la "justicia" se muestra esquiva o, realmente, ciega con la sociedad y ciertos casos que se producen en nuestro estado, ya no solo en la actualidad, sino desde hace años.
Todos conocemos, unos mejor que otros, lo peligroso que es el consumo de drogas para el organismo humano en grandes cantidades, realmente depende de la droga pero por normal general es así  de estupefacientes, ya sea mariguana (droga dura según la actual legislación española, sin duda exagerado) hachís o heroína. Por estas y otras razones existe unas leyes para evitar el mercadeo de estas sustancias que pueden afectar de forma negativa a la sociedad en su conjunto o a personas individuales(donde se quiera o no también se ve afectado su circulo mas próximo).
Ahora bien, como venia diciendo a principio de la entrada hay veces en que la justicia es inexistente y estúpidamente rígida en este tema. Por poner un ejemplo que esta en los medios últimamente el caso del Vigués David Reboredo, condenado a 7 años de prisión por "la entrega de dos papelinas de heroína, un total de 0,4 gramos, en sendas recaídas (2006 y 2009) del tratamiento de desintoxicación". Actualmente David se ha recuperado de su adicción pero ahora, después de tantos años tiene que ir a prisión de algo que ya esta totalmente rehabilitado. Su familia, ha pedido su indulto al gobierno porque consideran que la condena es injusta. De momento el gobierno no se ha manifestado ni dado el brazo a torcer a pesar de las muestras de apoyo, ya no solo de la sociedad viguesa sino por toda España, que ha recibido David.
¿Porque justicia inexistente? En un país donde el gobierno ha indultado a policías condenados por torturas y ladrones de guante blanco, se niega a pronunciarse sobre el caso de un hombre que esta totalmente rehabilitado y donde se ve claramente que su condena es desmesurada y por lo tanto injusta.

Dejo en blog a disposicion del lector la pagina para firmar a favor del indulto, ya que considero que la pena es totalmente injusta y desproporcionada:

https://www.change.org/es/peticiones/ministerio-de-justicia-indulto-para-david-reboredo-3?utm_campaign=action_box&utm_medium=twitter&utm_source=share_petition

A droga agora viaxa en submariños

Exemplo

Ante a curiosidade que espertou na miña anterior entrevista as novas correntes de droga transportada en submariños, decidín indagar un pouco sobre o tema e sacar á luz un pouco de información sobre este aspecto do tranporte marítimo da droga.

O seu nome habitual é narco submariño. Construido por narcotraficantes colombianos para transportar cocaína de Colombia aos Estados Unidos, estendeuse rapidamente o seu uso a outras zonas do mundo. Os narcos submariños empezaron a ser usados ao final da década dos 90s, e aínda que se lles chama submariños, estes non teñen a capacidade de mergullarse completamente, polo que tecnicamente, son semi-sumerxibles. O navío é capaz de deslizarse ao nivel da auga, soamente coa pequena cabina e dous tubos (escape e ventilación) sobresaíndo da auga.

Un narco submariño de 20 metros pode transportar unhas 10 toneladas de cocaína a unha velocidade de 23 km/h.


Velaí vos deixo un vídeo onde podedes ver un pouco como é a súa estrutura por fóra dun dos últimos deseños, xa sumerxibles. O aparello é capaz de navegar a nove metros de profundidade, e tamén posúe un periscopio de cinco metros de longo, dous motores diesel xa instalados e espazo para albergar a unha tripulación de catro persoas.

En Galicia este transporte, polo que cheguei a saber, tivo os seus albores en 2005, cando un importante narco se aventurou no que sería a súa gran chapuza de máis de 100.000 €. A primeira botadura realizouse o 4 de agosto. Os problemas mecánicos detectados frustraron a navegación do artefacto made in Galicia.
Alén disto, nas rías galegas téñense encontrado máis de un destes batiscafos máis recentemente.

Visto este empeño dos narcos en mellorar os seus sistemas de transporte xorden moitísimas dúbidas. Resulta asombroso que a droga poida manter unha inversión neste tipo de transporte. 


Se as drogas son un importante lobby económico, como chegamos a saber a estas alturas da nosa investigación, porque a sociedade aínda ten os ollos pechados cara estes temas?
Sería posible que toda a sociedade se lucrase dos beneficios económicos da droga e non tan só narcos e o seu círculo próximo?
Penso que hoxe en día a sociedade está máis que concienciada e cada un é libre para facer coa súa vida o que crea conveniente. Como para meterse ou saír das drogas. Ou non?
A legalización está aí. A ilegalidade lucra a uns cantos. Que problemas traería consigo a legalización? Prohibír ás veces desperta o desexo por algo. Sería a legalización a fin de moitos problemas sociais? Si? Non? Quen sabe?
Alén disto, se as drogas a día de hoxe non se chegaron a legalizar ... Será polo interese dalgúns?  Quen nos asegura que a droga non é un negocio máis que lucrativo para as farmaceúticas que producen cantidades inxentes de metadona? Nalgunhas áreas do planeta drogas como o cannabis son totalmente legais, e non se observa que sexan lugares con maior desorde social ...
Como vedes as cuestións son numerosas e poderíamos seguir. 
Xa sabes, a túa opinión conta. Comenta e abre debate.

martes, 18 de diciembre de 2012

A Marea Branca (Documentos TV)


Hoxe quérovos achegar un documental emitido pola TVE-2, que recolle un pouco a parte social das drogas. Vemos que economicamente son moi lucrativas, pero a nivel social? Como repercute nos drogodependentes e as súas familias?

Pois ben, este reportaxe recolle a historia dunha xeración perdida en Vilanova de Arousa por culpa da droga, principalmente heroína e cocaína. No mesmo vídeo chegan a dicir que os narcóticos se levaron por diante a vida de 200 persoas nesta pequena vila da ría de Arousa. Fálase de a quen beneficia a ilegalidade das drogas, tema tan debatido neste blogue.

Relata tamén a historia ben coñecida do clan dos Charlín e da súa crueldade. Alén disto conta coa aparición do home que delatou ao clan dos Charlín. Este e moitísimos detalles curiosos e tráxicos téndelos na reportaxe. Non ten pérdida, recoméndovola.

Despois de ver este documental e tras analizar datos descubrín que esta xeración perdida se nota nos actuais rexistros demográficos da vila mariñeira. Como poderedes ver na seguinte imaxe, esta xeración nacida nos anos 60, sufriu unha importante perda de efectivo que destaca sobre todo no grupo dos homes nacidos entre os anos 50 e 60.
A simple vista se observa:

Pirámide de poboación de Vilanova. Cadro vermello: Perda de efectivos relacionada coas drogas dos nacidos que hoxe teñen entre 50 e 59 anos.



Nota: En youtube tendes as 5 partes do documental.

domingo, 16 de diciembre de 2012

O impacto da droga na sociedade arousá


Na segunda das miñas entrevistas, tiven a oportunidade de falar cunha rapaza que cursou os seus estudos nun instituto de secundaria e formación profesional de Vilagarcía de Arousa. A través deste encontro transmitiume a súa percepción de como a droga deixa a súa pegada na socioeconomía local.
Na opinión desta muller o negocio do narcotráfico supón unha vantaxe, coa que non contan outras cidades galegas, á hora de falar economía. Outra cousa quizais sexa o social.
Alén disto tamén engadiu máis información en íntima relación coa anterior entrevista que teño publicado. Empregaremos de novo un nome falso, Lorena. Espero que vos guste.

1. Como estudante en Vilagarcía de Arousa soupeches dende un principio o que se cocía na sociedade arousá?

L. - Si, de feito xa ía advertida da trastenda que supoñía a droga na vila. A simple vista pode parecer un pobo normal, pero axiña te das conta de que non é todo tan legal como semella ser.

2. Que foi o que máis che destacou cando arrivaches no instituto de Vilagarcía?

L. - Nas primeiras semanas, e despois de ter entablado amizades, notei certos detalles que me chamaron moitísimo a atención. Por exemplo, os fillos de narcotraficantes; na súa gran maioría, dispoñían de coche antes de ter carné de conducir. Mentres o común dos mortais acudían ao instituto con mochila, as fillas de narcos lucían carísimos bolsos de prestixiosas marcas.

3. Entón, apréciase a simple vista que son fillos de quen son?

L. - A simple vista non, vas vendo os detalles que xa che dixen, e vaste dando conta.

4. En canto á vida laboral dos pais destes compañeiros, solían falar dela e do futuro laboral deles mesmos?

L. - Non soen falar en ningún momento dos seus pais, incluíndo nisto todo tipo de pormenores. Non falan da vida dos seus pais como podemos facer ti mais eu, que se foron de vacacións, que se cambiaron de residencia...
Do futuro laboral deles mesmos, polo que me teño encontrado, non é algo que lles preocupe en exceso. Cando saen do instituto teñen o futuro laboral garantido.

5. Logo, cres se nota o impacto económico da droga na zona de Arousa?

L. - Creo que se nota moito. A maioría dos narcotraficantes montan negocios para blanquear as cuantías ingresadas pola droga, xerando así emprego e riqueza, e cerrando un círculo económico ao redor da droga.

6. Tiveches a oportunidade de coñecer algún narco? En que actividades dicían traballar?

L. - Si, todos os narcos que cheguei a coñecer tiñan traballos normais. Bueno, sei os traballos que che din que teñen, sexa realidade ou non xa é outro cantar.

7. Despois de coñecer un pouco o teu paso polo centro educativo, que nos podes contar das forzas de seguridade e a droga en Vilagarcía?

L. - Pois mira, resulta curioso que as unidades de narcotráfico da Garda Civil fagan case todos os días maniobras de buceo en zonas onde eles cren que pode haber algo relacionado coas drogas. Áreas como a pé de porto, entre os barcos...

8. - Existe relación socioeconómica entre os narcos e o resto da sociedade alén das empresas montadas para blanquear os ingresos da droga?

L. - Pois si, pódoche contar diferentes casos, por exemplo, nalgunhas ocasións os narcos deixan fardos agochados en bateas para que logo os donos destas acerquen o contido dos alixos á costa sen levantar tanta sospeita. O mercado de venta de barcos e planeadoras estivo durante moito tempo en auxe nesta zona, un coñecido meu afirma ter vendido planeadoras de ata 1000 cabalos a importantes narcos. Hoxe a cousa cambiou neste eido.

9. - En que cambiou logo?

L. - Polo que me teñen contado hoxe en día o traslado de alixos en potentes planeadoras retrocede en retrimento de pequenos submariños que traen importantes cantidades de droga dende países de ultramar.

10. Sempre tiven a curiosidade de saber que pasa coa droga cando os narcos se desfacían dela tirándoa pola borda, que me podes contar?

L. - Pois antigamente moitos deles chegaban á praia e eran interceptados pola Garda Civil. Hoxe en día moitos cargamentos dispoñen de radio balizas para que en caso de ter que tiralos ao mar, logo mediante radares poder localizar de novo a mercadoría.

11. Tes idea dos países de onde provén a droga que entra por Galicia?

L. - Polo que teño sabido o contrabando que chega ás costas galegas a través dos nosos portos procede de países como Bolivia, Perú, Países Baixos ou Marrocos. No caso de drogas de deseño ,como o LSD ou o crack, o seu lugar de orixe soe ser Rusia ou os Estados Unidos.

Moitísimas grazas polo teu tempo.

Como podedes ver o paso desta rapaza por estas terras serviulle para entrar en contacto co día a día do mundo da droga na ría de Arousa. A información que nos transmitiu serve para darse conta do positivo que pode ser a droga para unha sociedade e a súa economía; pero non é ouro todo o que reloce, a droga tamén un lado escuro que tentaremos desvelar en vindeiras tomas de contacto.

Boa tarde.

viernes, 14 de diciembre de 2012

Análisis: El debate en la Red

Tras las primeras entradas en el blog, y llegado el momento, es oportuno iniciar un análisis del debate que las publicaciones han generado tanto entre los propios miembros del grupo, como entre nuestros seguidores.

Empecemos por las entradas que han generado más debate, las entrevistas.
Por lo que a la realizada al policía secreto respecta, ésta ha generado una conclusión generalizada: la constatación de la necesidad de la legalización de las drogas para acabar con todos los problemas derivados del control de las mafias del narcotráfico.
Y es sin duda ésta teoría la que mas se repite entre todos los comentarios del blog, luego hay consenso al respecto. La mayoría acepta y plantea que el fin de los problemas derivados de las drogas pasaría por su legalización, ya que al facilitar el control de su producción, elaboración, reparto y consumo se rebajarían los excesos de las mafias, la explotación, la violencia que genera su comercio y posesión, e incluso su calidad.
Y es que como puede verse en otras entradas, en Galicia el inicio del tráfico de drogas pasó por el control del tráfico del tabaco, y una vez toda su situación se regularizó dejó de generar interés y se pasó a otro tipo de drogas que sí podían reportar mayores beneficios económicos por ser precisamente ilegales y difícilmente controlables.
También hay dudas acerca de la viabilidad o no de su legalización, y es que en este hecho entra a jugar un papel protagonista el aspecto moral.
¿Compensaría la legalización el daño que provocan las drogas?
¿Es legítimo legalizar y aceptar social, jurídica y culturalmente algo que genera efectos nocivos sobre la salud?
¿Qué papel deberían ocupar en éste punto las familias y los afectados por la drogadicción?
Y si cabe, más interesante aún ¿Funciona nuestra sociedad en base a una compleja red de relaciones clientelares que no estarían, ni están, dispuestas siquiera a plantear el debate de la legalización?

Rocío Baleirón nos ha dejado un enlace interesante con 10 Razones para la legalización de las drogas, entre las que puede sustraerse el enorme daño que su tráfico ilegal a nivel mundial genera ya no sólo entre sus consumidores, sino por ejemplo también entre las poblaciones de países que se encuentran en vías de desarrollo y que siguen contando con el estigma del control de las mafias.

Enlace: 10 Razones para la legalización de las drogas

Todas ellas son cuestiones de difícil respuesta, o al menos no permiten una respuesta única y concisa por lo que el elemento que trata, representa.

No sólo en ésta entrevista están presentes estos debates, en las demás también aparecen, y lo hacen junto con un elemento que forma parte de nuestra conciencia y de nuestra moral común. Todos sabemos que existe una diferencia notable entre lo que son las drogas denominadas "blandas" y las "duras", así como que sus efectos sobre el organismo son muy diferentes.
Pero también tenemos los datos de las enfermedades y de las muertes que causan anualmente el tabaco y el alcohol, que forman parte de las denominadas drogas blandas; y también sabemos que determinadas marcas están aceptadas socialmente y aparecen diariamente en diferentes medios de comunicación como patrocinadoras e incluso como "posibilitadoras" de fama, amistad, pasión, status, reconocimiento....




El problema de la "doble moral" está muy presente en nuestra sociedad, y sin duda al abordarse el debate debe también tenerse éste punto presente.
La cuestión educativa aflora en éste punto, hay que educar y crear conciencia crítica acerca de lo que las drogas representan ya no sólo como drogas en sí, sino por todo lo que conllevan a nivel económico, cultural, demográfico e incluso político.
Curiosamente no hay ningún comentario que se critique la legalización de las drogas. Cuando se abre un debate como éste, siempre surgen voces que se alzan como defensoras de los valores de la sociedad, de los niños y que suelen ver más problema en la legalización (en tanto que sería algo visible y aceptado) que en el estado actual (por no tenerlo quizá tan al acceso). Este hecho quizá sea un ejemplo de cómo poco a poco las mentalidades van cambiando conforme a la participación del individudo en su realidad circundante.

También es importante referir algunos comentarios que se cuestionan sobre las aparentes dificultades de los cuerpos de seguridad por controlar y desbaratar a las redes narcotraficantes, pero llegados a éste debate interesaría más plantearse que quizá el problema no resida tanto en la policía, Guardia Civil, Cuerpos especializados como en el escalón que le sigue, el Judicial.

Sigue abierto el debate sobre cualquier cuestión. Del conjunto de seres individuales se conforman las sociedades, y todas las ideas y opiniones son válidas para el debate.
Animaos a abrir el debate también en Twitter!!

miércoles, 12 de diciembre de 2012

Los narcos: figuras y nombres propios.


A la hora de destacar un nombre en el mundo del narcotráfico gallego habría que preguntarse qué personaje público tuvo un mayor impacto en la opinión social. Sin lugar a dudas, saldrían a la palestra nombres como el de Sito Miñanco o Manuel Charlín, verdaderos pioneros del negocio en tierras galaicas, pero quizá su verdadero protagonismo tuvo lugar durante la segunda mitad de los años 80 y la primera de la década de los 90. El nombre que completa la triada de capos autóctonos es el de Laureano Oubiña, cuya historia sigue dando titulares a día de hoy, ya sea por sus cuentas pendientes con la justicia o por la multitud de reivindicaciones que ha hecho llegar a políticos, jueces y periodistas para exigir un trato justo con los presos.

La historia de Oubiña es digna de la mejor de las biografías, ya sea por lo controvertido de su personalidad o por su famosa huida a Grecia, donde fue detenido en el año 1999. Un hombre hecho a sí mismo que se jactaba de haber financiado la Alianza Popular de Manuel Fraga, pero que recientemente alzó su voz para pedir la instauración de la III República y que inició (no se sabe si hubo reciprocidad) contacto con personajes del día a día político como Gaspar Llamazares o Labordeta, ya difunto, que representaban en cierta manera minorías en el Parlamento.

La personalidad de Oubiña no deja indiferente a nadie. La ostentosidad que lo caracterizaba en los años fértiles de su negocio se ha transmutado en un idealismo patente en cada una de sus intervenciones públicas, lo que no impide de ninguna manera que en la mente de los ciudadanos españoles permanezcan las imágenes que copaban los sumarios de las noticias en la televisión, así como los titulares en los periódicos. Lo cierto es que la sombra de Oubiña es y fue alargada. El ejemplo patente fue el de su hijastro David Pérez Lago, vástago de Esther Lago, la antigua secretaria y compañera sentimental de Oubiña, fallecida en un accidente de tráfico en el año 2001. Tras la muerte de la madre y después de una serie de diferencias relacionadas con la captura de Oubiña en Grecia –se especulaba que la Interpol había logrado su captura siguiendo la pista de su hijastro, que se encontraba con él, y con la ayuda del traficante de armas sirio Monzer Al-Kassar, el cual tenía varias cuentas pendientes con la justicia española– David, que ya había decidido seguir la estela de su padrastro, inició su camino con una banda de narcotraficantes liderada por él mismo.

Pérez y Oubiña en el funeral de Esther Lago
Fuente: La Voz de Galicia. 

De David y sus cómplices permanecen en la retina de los telespectadores y testigos presenciales la espectacular persecución que se llevó a cabo a finales del mes de abril de 2006, cuando la Guardia Civil, con efectivos por tierra, mar y aire, consiguió dar caza a los miembros de un operativo que planeaba descargar 6 toneladas de cocaína en una cala de la zona de Fisterra. Se trataba de tres planeadoras de las cuales una se hundió en la proximidades del lugar, y otra –en la que viajaba David Pérez– consiguió llegar al puerto de Corcubión, donde fueron detenidos sus tripulantes. La última de ellas llegó hasta la playa de A Barda, cerca de la localidad de Corme-Aldea, donde fue abandonada con 2 toneladas de carga. En lo alto del lugar esperaba un Audi de alta gama para recoger a los últimos integrantes de la operación, que lograron llegar hasta la parroquia de Baio (Zas), donde abandonaron el coche y prosiguieron su huida a pie, siendo posteriormente detenidos.

La planeadora varada en A Barda, remolcada por la Guardia Civil
Fuente: La Voz de Galicia.

La condena, recientemente impuesta, alcanza los nueve años de cárcel como tope, oscilando las penas entre los siete y los nueve. Las preguntas que os hacemos son:

-¿Creéis suficientes o excesivos los años de cárcel? ¿Veis necesaria una reforma legislativa en algún sentido?
-¿Qué recuerdo tenéis de los capos durante sus años de éxito?

martes, 11 de diciembre de 2012

Entrevista, a entrada da droga en Galicia

Porto de Vilagarcía

Como se fan os traficantes a menor escala coa droga en Galicia? A través da seguinte entrevista quero amosarvos como se realiza o comercio de estupefacientes entre o porto de Vilagarcía de Arousa (Pontevedra) e o seu transporte ata o interior, en Lalín (Pontevedra).

O noso entrevistado fala da experiencia persoal del e dalgún amigo que baixaba semanalmente ata o porto de Vilagarcía a facer o seu negocio. Empregaremos un nome falso, Darío, para manter o anonimato do noso entrevistado.

1. Que substancias estupefacientes entran en Galicia a través do porto de Vilagarcía de Arousa?

Darío. - A través deste porto galego do Salnés sei que entran a diario substancias como cocaína, haxix, éxtase, cristal, speed e toda variedade de pastillas.

2. Cal é o horario para entrar no porto para facerse con este tipo de substancias?

D. - Os horarios seguidos pola maioría de "camellos" son nas horas centrais do día. Horas moi normais para este tipo de tráfico. Nunca nin moi cedo nin moi tarde. Sempre en horas correntes de ir a dar un paseo pola zona portuaria.

3. Que tipo de transporte se emprega para saír e entrar en Vilagarcía?

D. - Turismos. A poder ser en coches que non dean moito o cante. Tales como furgonetas rotuladas con nomes de empresas pesqueiras, coches familiares, monovolumes ou coches que non sexan moi ruidosos. Se fose posible é recomendable non utilizar o mesmo coche moitas veces.

4. É o propio traficante o que emprega o seu turismo?

D. - Depende, na maioría dos casos si. Mais en canto o negocio da droga empeza a reportar uns beneficios o narco pódese permitir pagarlle a xente non vinculada ao negocio por ir e vir dende Vilagarcía a Lalín. Esta retribución anda nos 300€ o viaxe ou mesmo máis.

5. Como é o trato unha vez dentro do porto recollendo a mercadoría?

D. - Cando se fan as recollidas e o intercambio do material, salvo que a relación cos vendedores sexa moi boa, esíxenche que pagues antes de recibir o lote. Rara vez che fían.

6. Que cantidade de diñeiro se manexa nestes intercambios?

D. - Case sempre as cantidades de diñeiro varían entre os 2.500 e os 4.000€. Levar encima unha maior cuantía de diñeiro podería supor buscarte un problema en caso de que te enfrontes a un control da policía.

7. No caso por exemplo da cocaína, a canto se soe vender e mercar?

D. - O valor de compra no porto dunha boa materia prima soe ser de 35/40€ o gramo. Unha vez posto á venda, o prezo final acaba os 60€/gr. ou a metade en 30€.

8. Porque moita xente cae ante un control policial de droga?

D. - Soen pillar á xente por un estado de nerviosismo ou un comportamento anormal. Moitas veces tamén pola cantidade de diñeiro que pode aparecer nun cacheo. Sempre é recomendable levar un papel ou algo que xustifique que gañaches esas cantidades de diñeiro; moitas veces sóese xustificar mediante actividades relacionadas co porto e a lonxa, como a compra de produtos pesqueiros.

9. En caso dun cacheo, onde se acostuma a esconder a mercadoría?

D. - A droga moitas veces escóndese en zonas coma os xenitais, entre as nádegas. O tapizado dos asentos do coche... Sitios que rara vez se cachean.

10. Da forma en que o expoñemos parece sinxelo meterse no negocio da compravenda de narcóticos, pero en realidade resulta tan fácil?

D. - Non é tan sinxelo como pode parecer. No porto é moi raro que poidas coñecer a persoas que che digan se queres "trapichear" ou che ofrezan droga. Acostuma a ser todo un círculo moi cerrado, no que non é nada fácil entrar.

11. Fálanos algo das drogas máis vendidas e consumidas.

D. - O Speed é unha droga moi comercializada; sobre todo polos vascos. É un estupefaciente barato e moi consumido. O MD e o éxtase teñen uns efectos euforizantes e na maioría dos casos aumenta a líbido do individuo, como se actuásen coma unha especie de viagra. Mentres tanto a cocaína sóese usar para regular os efectos do alcol no corpo e para mitigar o cansazo do corpo tras largas noites de festa.

Moitas grazas polo teu tempo Darío.


-----------------------------------------------------------------------------

Como podemos observar o entramado que se move ao redor da compravenda de droga no porto de Vilagarcía de Arousa está moi ben montado.  En próximos artigos seguiremos analizando o impacto deste tráficos de capitais nas xentes da zona, tanto en Lalín como en Vilagarcía de Arousa.

Martiño Novo

viernes, 7 de diciembre de 2012

Drogas contra la Crisis

Hace pocos meses veíamos en los periódicos del país que en un pequeño pueblo de Cataluña (Rasquera) se proponía a los vecinos la opción de cultivar marihuana para solventar las crisis económica y acabar con el paro cada vez mayor del pueblo. Evidentemente en este caso el objetivo de esa marihuana seria su uso terapéutico  ya que en el estado español la venta de drogas blandas esta totalmente prohibido.
Con la crisis económica muchas personas han propuesto  legalizar las drogas blandas como un medio mas para que el estado perciba nuevos ingresos que puedan ayudar a acabar con la sangría presupuestaria que esta sufriendo la hacienda española y los continuos recortes sociales que se están llevando a cabo para frenarla, con mayor o menor éxito.
Lo cierto es que no sabemos a ciencia cierta cuantos miles de millones podría ingresar el estado a través de la legalización de la venta de drogas blandas, podríamos tener una ligera idea comparándolo con el caso Holandés donde cada año se ingresan alrededor de 600 millones de dolares, aunque el propio ministro de finanzas no esta totalmente seguro de la cifra.
El problema de esta medida surge cuando los expertos alertan de un posible peligro de salud que eso podría ocasionar, pero también se puede argumentar a favor  que si el estado controlase su producción  distribución y venta, la calidad de la droga seria mucho mayor y los problemas de salud derivados de la mala calidad de la droga serian mucho mas limitados. También tendría esta medida otra parte positiva; la legalización y los nuevos impuestos aplicados sobre estos bienes harían emerger un mercado negro y acabaría con las mafias que se benefician de él. Hay gente que incluso afirma que se podría fomentar el consumo responsable aunque tal vez seria mucho mas importante acabar con el Tabú que rodea a las drogas y que muchas veces impide a su victima compartir sus problemas con sus amigos o familiares que le ayuden a dejarlo.

Sin duda una difícil elección.

martes, 4 de diciembre de 2012

Entrevista: Los entresijos y orígenes del narcotráfico gallego.


En la siguiente entrevista, concedida por un vecino de una localidad meridional de la Costa da Morte, abrimos un abanico temático de cara a fomentar el debate entre nuestros lectores y seguidores. La realidad es que desde los años 80, las técnicas y desarrollo del tráfico de mercancías han sufrido cambios, en parte por la propia naturaleza de la carga, aunque también debido a la reacción (positiva o negativa) de la población.

******

¿EN QUÉ GRADO LIGARÍAS EL NARCOTRÁFICO CON LA COSTA GALLEGA?

Ehh, ahora quizá no tanto, pero antes yo pienso que era uno de los sitios donde más tráfico de tabaco había. Después, posteriormente apareció el tráfico de drogas.

¿A PARTIR DE QUÉ AÑOS APROXIMADAMENTE?

Te estoy hablando de hace igual 20 años, 20 o 25 años atrás, que era cuando se estaba introduciendo sobre todo el tabaco, que era algo que realmente era bastante aceptado por la gente, porque el tabaco no lo consideraban tampoco un tipo de narcotráfico ni nada. Es decir, era como una especie de estafa al estado y entonces era muy aceptado pues por la gente de los pueblos y alrededores, y se hacía la vista gorda. Con el tabaco se hacía la vista gorda, lo que pasa es que probablemente después se empezaron a utilizar las vías del tabaco para meter otras cosas, entonces la gente ahí ya no respondió igual, ya empezó un poquito a desvincularse. De tabaco yo tengo escuchado historias de gente que incluso ayudó a descargar. Te daban unas pelas y, oye, ¡te ayudaban en aquella época!. He escuchado historias de este tipo.

¿CÓMO CREES QUE REACCIONA LA POBLACIÓN DE ESTAS LOCALIDADES ANTE LA PRESENCIA DEL COMERCIO DE DROGA Y LA LLEGADA DE CARGAMENTOS?

Procuran no meterse. Simple y llanamente procuran no meterse. No quieren meterse en este tipo de entresijos. Así como antes sí se aceptaba lo del tabaco la droga no se aceptó igual. En alguna ocasión sabías si iban a descargar, literalmente, en el puerto. Sabías que de repente había una descarga porque se apagaban las luces, no sabes tú cómo, y aparecía una furgoneta a toda pastilla, descargaba rapidísimo y se volvían a ir, pero no es algo que por ejemplo suceda ahora. De un tiempo a esta parte no lo vi más. Me acuerdo de imágenes de cuando era niño, y de igual escuchar a mi padre que me decía “no salgas, quédate aquí”, era una forma de...como decirlo...como quien dice, el miedo que tienes de coger, que salgas y que te metas en un lío, en cosas que ni me vienen ni me van, o que te maten, literalmente.

Por ejemplo, en la zona de Ribeira, ya te digo, hace veinte años, en toda la zona de la comarca, era habitual que si no descargaban aquí lo hacían en otro lado. Toda la costa de alrededor se utilizaba mucho, por ejemplo, para introducir el tabaco. La ría de Arousa, todo lo que es esa zona, Vilagarcía y alrededores, eran lugares de descarga. En aquellos años principalmente cargamentos de tabaco, y ya te digo, eran muy aceptados por la gente. Yo conozco a más de uno que alguna vez incluso ayudó a descargar o escuchar las historias de haberles ayudado. Aparte, te daban un cartón de tabaco y te sacabas un excedente, y hace años el tabaco americano se vendía mucho en los bares. Es decir, el tabaco no se veía como algo ni mucho menos peligroso. Literalmente, era como estafar al estado, pero como a nadie le importaba se pensaba “el estado que se las apañe él solito”. Te sacabas unas pelas. Ya te digo, el tabaco americano, el Marlboro o el Winston, eran muy valorados y entonces te pagaban más. Con la droga la cosa cambió, se vio muy de cerca lo que pasaba a la gente que consumía. Había gente muy metida en cocaína, heroína. Como lo veías de cerca, ya no te daba igual. Mucha gente sale a tiempo. Otra sigue, sigue y sigue.

¿POR QUÉ CREES QUE LOS NARCOS ELIGIERON LAS RÍAS GALLEGAS PARA LLEVAR A CABO LOS DESEMBARCOS?

Esto está un poco ligado con la anterior introducción del tabaco, pero ya te digo que cuando la mercancía ya no era sólo tabaco ya no se veían tan claramente los desembarcos ni nada similar. Sabías que, por ejemplo, en noches de estas que igual había un apagón y tú decías “¿por qué?”, porque no había razón aparente, y entonces te podías imaginar lo que iba a ocurrir. Entonces, generalmente cuando pasaba eso, los bares cerraban las persianas hasta que se acababa el follón y decían “yo aquí no he visto nada y tampoco quiero saber nada”.

Planeadora que apareció varada en la playa de A Lanzada

Aparte, la costa gallega tiene multitud de rías, multitud de calas, muy malos accesos. La única forma de escapar es por el monte, hay un montón de entradas y salidas, y los caminos los conocen la gente de los pueblos, e incluso a veces podía estar metida en algo más que ayudar a descargar, entonces sabes perfectamente por donde escapar, por donde ir o por donde meterte. Igual una persona sin ese conocimiento no se mueve con tanta facilidad. Ya te digo, con esa costa, ¿cómo cubres tú todo eso? Tantas calas, tantas playas, tantas rías. A mi me parece hasta cierto punto normal que usen las costas gallegas. No son costas, la mayoría de ellas, o por lo menos las Rías Baixas no son de acantilados.

¿CREES QUE PUDO HABER PERMISIVIDAD POR PARTE DE LAS AUTORIDADES?

La gente pensaba que sí. La gente en aquel entonces pensaba que sí había permisividad porque era muy llamativo el encontrarte igual durante una o dos semanas a la Guardia Civil, o la Policía o quien fuese, hoy o mañana, al cabo de dos días volvía a pasar, y que justo coincidía que en el momento que había una descarga, se apagaban las luces y demás, y que nunca aparecían. Era curioso, no podías decir exactamente que fuese así, pero era llamativo que siempre pasaba algo. Allí no aparecía nadie en ese momento. Igual estaban en otra parte o igual les dijeron que tenían que ir a...lo que fuese, pero justo coincidía que en los días que sucedía, aunque eres pequeñito y no te dejan ver nada, sí escuchas a los señores después en el bar hablando de la descarga del otro día, simplemente comentándolo con el dueño del bar. Nunca, nunca apareció la policía. ¿Motivo? Ni idea.

ESTO NOS LLEVA AL SIGUIENTE PUNTO, ¿CREES QUE LA INDUSTRIA PESQUERA O CONSERVERA PUDIERON TENER UN CIERTO GRADO DE IMPLICACIÓN?

Ni idea. No sé hasta qué punto. Siempre se escuchan comentarios referentes a “mira ese y ese, todo lo que sacaron con la conservera...”, pero son los típicos comentarios que te escupen en los pueblos, y a veces los comentarios son gratuitos. La gente a veces en los pueblos cuando no sabe de dónde salió el dinero que alguien...por ponerte un ejemplo, de repente alguien se compra dos pisos, o se compra un piso, y la gente no sabe de dónde sacó el dinero, ya lo atribuyen directamente al tráfico de tabaco, al narcotráfico o lo que sea. Es decir, lo consideran una forma de blanquear el dinero.

MUCHAS GRACIAS POR TU TIEMPO.

Gracias a ti.

******

Como podemos observar, el auge del narcotráfico no generó una aceptación popular, si no que, en cierta manera, gran parte de los habitantes de estas localidades costeras tomaron la decisión de convivir con ello de la forma más llevadera posible.


sábado, 1 de diciembre de 2012

¿Son los narcotraficantes ostentosos?

Es paradójico que gente que se dedica a actividades ilícitas ostente de riqueza ya que eso puede llamar la atención de las autoridades policiales lo que supondría una investigación de la proveniencia de sus bienes. No creo que los narcos quieran ser investigados, pero su afán de notoriedad y ostentación supera al temor de ser investigados.

Todos sabemos que los grandes narcos gallegos han tenido casas espectaculares.
Un claro ejemplo es Laureano Oubiña uno de los referentes del narcotráfico gallego que compró el Pazo Baión (Vilanova de Arousa). El Pazo Baión hoy en día pertenece a una bodega vitivinícola que dedica sus grandes extensiones que alcanzan las 287 hectáreas a la producción de vino albariño. El edificio es utilizado por los propietarios como un centro de enoturismo que preveen que alcance los 50000 visitantes al año, también se dedica a realizar eventos como bodas o congresos

Pazo Baión

Debo decir que a día de hoy los traficantes de drogas en Galicia evitan en su mayoría el ostentar para así no llamar la atención y no caer en los errores del pasado cuando numerosos narcos fueron investigados y llevados ante la justicia debido a que sus bienes (casas, coches, obras de arte) no tenían relación con sus ingresos legales. Las tendencias recientes de la gente dedicada al narcotráfico es no llamar demasiado la atención a ojos de hacienda o la policía.

He viajado y conocido diversas culturas donde he podido observar como personas que se dedicaban a todo tipo de negocios ilícitos (no solo el trafico de drogas) les gustaba ostentar de su dinero y poder. Un claro ejemplo son los capos de la mafia siciliana (Cosa Nostra) que les encanta construirse mansiones y demostrar el poder que ostentan.

La pregunta que os planteo es la siguiente: ¿son los narcotraficantes ostentosos? Dinos como son los traficantes de droga de tu región o país.

      




jueves, 29 de noviembre de 2012

O narcotráfico no medio audiovisual.

Como elemento de actualidade, o tráfico de drogas e as actividades intrínsecamente ligadas á súa venda e transporte non ficaron alleas á súa difusión e análise no ámbito tanto cinematográfico, documental ou televisivo. Desde finais do anos 90, coincidindo cunha serie de acontecementos que puxeron en primeira plana ás principais familias ou clans do narcotráfico galego, o medio audiovisual aproveitou esta realidade social para plasmar, dunha forma máis ou menos efectiva, unha serie de bocetos que achegaban os problemas derivados da presenza do mercado da droga na sociedade galega, principalmente nas poboacións costeiras do litoral. Moitas das historias amosadas nas longametraxes incitaban e incitan a unha reflexión sobre o papel exercido polos narcos a nivel local, municipal e nacional en termos económicos e sociais, así como a gravidade que reviste a persistencia dos chamados “adictos”, no que moita xente considera unha enfermidade e non tanto un problema de vontade individual e axuda colectiva.

Partindo desde este último punto de vista xerouse o argumento da que poderiamos dicir que é a pioneira dos filmes desta temática, Heroína, estreada no ano 2005 baixo o mando de Gerardo Herrero e que conta co protagonismo de Adriana Ozores e Javier Pereira no elenco protagonista. É importante subliñar que cinco anos antes xa houbera unha incursión desta índole con Josetxo Sanjuán na película Báilame el agua, aínda que non se encadra no tipo de análise que estamos a realizar.


Tráiler da longametraxe Heroína


Voltando novamente ao audiovisual ambientado a nivel galego, o ano 2009 supuxo un novo empurrón para poñer novamente en liza a presenza do narcotráfico. Estreouse Agallas, protagonizada por Carmelo Gómez e Hugo Silva, onde se achega un pouco máis cara as actividades que presuntamente camuflan a venda de droga e o branqueo dos beneficios xerados pola súa comercialización. Así mesmo, a Televisión de Galicia apostou forte por Matalobos, unha serie de corte dramático e con tintes de thriller que segue en antena debido ó éxito da súa producción. Finalmente, a finais do mes de novembro de 2012 chegou á carteleira dos cines españois Todo es silencio, a adaptación cinematográfica da novela homónima de Manuel Rivas.


Tráiler da longametraxe Todo es silencio

A maioría dos argumentos xiran en torno ao boom que supuxeron as actividades de contrabando e consumo de droga na sociedade galega a partir dos anos 80. Nalgúns casos, o negocio con estupefacentes propiciou o enriquecemento de uns, mais a ruína de outros, tanto a nivel familiar como individual.

Os interesados en consultar as sinopses das diversas obras aquí mencionadas poden premer nos seguintes enlaces: